สวัสดีทุกท่านครับ! ยินดีต้อนรับเข้าสู่รายการพอดแคสต์ “108 เรื่องหลอน” ซึ่งเราได้รวบรวมเรื่องราวที่น่ากลัวและน่าสะพรึงกลัวมาฝากทุกท่านอีกครั้งในตอนนี้เรื่องที่เราจะนำเสนอในตอนนี้คือ “คืนหลอนโรงแรมดังพัทยา” เป็นเรื่องราวที่ต่อมาจากความสำเร็จของตอนที่ผ่านมาที่เราได้นำเสนอมาอย่างต่อเนื่อง หากคุณเป็นคนหนึ่งที่หลงใหลในเรื่องราวสยองขวัญ หรือชื่นชอบการผจญภัยในโลกของวิญญาณและผี ในตอนนี้เรามีเรื่องราวที่จะทำให้คุณตื่นเต้นยิ่งขึ้น เตรียมพร้อมที่จะเข้าสู่โรงแรมดังแห่งหนึ่งในพัทยาที่มีเรื่องราวที่เป็นที่ประจักษ์ว่าเป็นเรื่องขวัญแบบฟรี มาพร้อมกับเราได้ยินเรื่องราวของผู้คนที่ได้พบเจอกับมิติอีกข้างหนึ่งของโรงแรมสยองขวัญแห่งนี้ พร้อมกับการสัมผัสกับปรากฏการณ์ลึกลับที่น่าตื่นเต้นในแต่ละคืน มาพร้อมกันเราจะลงสู่เรื่องเล่าอันสะพรึงกลัวเพื่อนำทุกท่านเข้าสู่โลกของสยองขวัญแห่งนี้!
เรื่องราวสยองขวัญของโรงแรมดังในพัทยา
เมืองพัทยาถือเป็นหนึ่งในจุดท่องเที่ยวยอดฮิตของประเทศไทยที่ดึงดูดนักท่องเที่ยวจากทั่วทุกมุมโลก นอกจากมีความเป็นที่น่าสนใจด้านทะเลแล้ว พัทยายังเป็นที่รู้จักในเรื่องของโรงแรมดังที่มีความเป็นที่ตั้งที่สวยงาม บรรยากาศที่เรียบง่าย และบริการที่ดี แต่คุณรู้หรือไม่ว่าเบื้องหลังของความยิ่งใหญ่นี้ แรงบันดาลใจของสถานที่พักหรือโรงแรมดังเหล่านี้อาจมาจากเรื่องราวสยองขวัญที่หลายคนเคยได้ยิน
เรื่องราวสยองขวัญที่เกี่ยวข้องกับโรงแรม A
โรงแรม A เป็นหนึ่งในโรงแรมดังแห่งนี้ที่มีเรื่องราวสยองขวัญเป็นที่จดจำ เมื่อก้าวเข้าสู่ห้องพักคุณจะรู้สึกได้ถึงบรรยากาศที่มืดมน และความสงบเงียบเหมือนเวลาจะหยุดนิ่ง มีเสียงกระซิบที่คุณรู้สึกไม่ค่อยสบายใจ เจ้าของโรงแรมได้บอกเรื่องราวว่าห้องพักที่นี่เคยเป็นสถานที่เกิดเหตุการณ์ต่างๆ ที่ผู้คนสามารถเห็นได้ หากคุณเป็นคนที่ชื่นชอบเรื่องราวสยองขวัญ อาจจะเป็นสถานที่ที่คุณควรคำนึงถึง!
เรื่องราวสยองขวัญที่เกี่ยวข้องกับโรงแรม B
โรงแรม B เป็นที่รู้จักในชื่อเสียงและยอดนิยมในวงการท่องเที่ยว แต่ที่นี่เป็นที่ที่สยองขวัญเรื่องหนึ่ง ผู้คนบอกว่าพบกับความผิดปกติและภาพลวงตาที่อับอายมากมาย มีเสียงเหนือธรรมชาติซึ่งคล้ายกับการได้ยินเสียงแห่งวิญญาณในห้องพัก หากคุณเป็นคนที่ชื่นชอบการผจญภัยและสิ่งสยองขวัญ ไม่ควรพลาดที่จะมาสัมผัสประสบการณ์สยองขวัญที่นี่!
เรื่องราวสยองขวัญที่เกี่ยวข้องกับโรงแรม C
โรงแรม C เป็นหนึ่งในโรงแรมที่น่าสนใจในพัทยา แต่มีเรื่องราวสยองขวัญที่น่าตื่นเต้นรอคอยให้คุณได้สัมผัส ผู้เข้าพักในโรงแรมนี้ได้เล่าเรื่องราวเกี่ยวกับการเห็นเหตุการณ์ลึกลับที่นี่ รวมถึงผู้คนที่ได้ยินเสียงมิติอื่นๆ ที่ไม่เหมือนกับของมนุษย์ อาจเป็นสถานที่ที่จะมอบประสบการณ์สยองขวัญแบบจริงจังให้กับคุณได้!
การสำรวจและการศึกษาเกี่ยวกับเหตุการณ์ลึกลับ
แต่ความเป็นที่รู้กันอย่างน้อยว่าหลายๆ คนสนใจเกี่ยวกับเรื่องของการสืบสวนเหตุการณ์ลึกลับในโรงแรมดังเหล่านี้ ผู้คนจึงได้ทำการสำรวจและศึกษาเหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นในโรงแรมในพัทยา การร่วมมือกับนักล่าผีและผู้เชี่ยวชาญด้านภูมิปัญญาผีและสิ่งลึกลับบางครั้งก็เกิดขึ้น เครื่องมือและวิธีการที่ใช้ในการสำรวจก็มีหลากหลาย และมีการนำเอาหลักการและหลักฐานที่ได้รับมาตรฐานมากมาย
ผลการสำรวจและการศึกษาต่างๆ ได้รวบรวมข้อมูลและหลักฐานจากเหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้น ซึ่งเหตุการณ์บางส่วนเป็นไปได้ว่าเกิดจากปรากฏการณ์ภูมิปัญญาลึกลับ แต่ก็ยังคงเป็นเรื่องที่ไม่สามารถสมมติได้ในทันทีว่าสิ่งเหล่านี้จริงหรือไม่ แต่สิ่งที่แน่นอนคือมีคนมาแล้วก็เล่าเรื่องราวของพวกเขาที่ได้พบกับสิ่งลึกลับเหล่านี้
การสัมภาษณ์แขก: ประสบการณ์จากผู้เข้าพัก
เราได้มีโอกาสสัมภาษณ์กับผู้เข้าพักที่ผ่านมาที่เคยประสบการณ์กับเหตุการณ์ลึกลับในโรงแรมดังเหล่านี้ พวกเขาได้เล่าเรื่องราวที่น่าประทับใจและเสียใจในการพบกับมิติอื่นๆ ที่ไม่เหมือนกับโลกของเรา มาเพื่อให้คุณได้รู้สึกถึงความน่าเชื่อถือของประสบการณ์ที่พวกเขาเจอมา และรู้สึกว่าตัวเองอาจจะมีโอกาสได้พบกับสิ่งลึกลับเหล่านี้ในอนาคต
ความสำคัญของเรื่องราวผีในวัฒนธรรม
เรื่องราวเกี่ยวกับผีและวิญญาณเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมไทย มีความเชื่อและประเพณีที่เกี่ยวข้องกับวิญญาณและสิ่งลึกลับมากมาย สถานที่เช่นโรงแรมดังในพัทยาเองก็เลือกใช้เรื่องราวผีเป็นส่วนหนึ่งของการตลาดสถานที่พักของพวกเขา เพื่อดึงดูดนักท่องเที่ยวและผู้มาเยือนให้สนใจ มีความเป็นเอกลักษณ์และความสนุกสนานที่แตกต่างจากสถานที่พักทั่วไป
เคล็ดลับสำหรับผู้กล้า: การพักในโรงแรมสยองขวัญ
หากคุณกำลังสนใจที่จะมีประสบการณ์ในการเข้าพักในโรงแรมสยองขวัญ คุณอาจต้องเตรียมตัวให้พร้อมก่อนที่จะเข้าพัก ดังนี้คือเคล็ดลับเพื่อช่วยให้คุณเตรียมตัวให้พร้อมและเต็มใจในการเผชิญหน้ากับประสบการณ์สยองขวัญที่คาดไม่ถึง
สรุป
การเข้าพักในโรงแรมสยองขวัญในพัทยาเป็นประสบการณ์ที่ไม่เหมือนใครที่คุณจะไม่ลืมตลอดชีวิต ถ้าคุณกล้าพอที่จะเสี่ยงต่อประสบการณ์ที่น่าตื่นเต้นและสนุกสนาน คุณจะได้รับประสบการณ์ที่ไม่เหมือนใครในโรงแรมดังแห่งนี้
FAQs
- ฉันสามารถจองห้องพักในโรงแรมสยองขวัญเหล่านี้ได้หรือไม่?
- โรงแรมสยองขวัญเหล่านี้เหมาะสำหรับครอบครัวที่มีเด็กหรือไม่?
- เคยมีเหตุการณ์ที่มีผลกระทบต่อคนที่พบกับภูมิปัญญาลึกลับได้หรือไม่?
- ฉันสามารถเข้าร่วมการสำรวจภูมิปัญญาเป็นแขกได้หรือไม่?
- ราคาของโรงแรมสยองขวัญเหล่านี้แพงกว่าโรงแรมปกติในพัทยาหรือไม่?
คืนหลอนโรงแรมดังพัทยา | 108 เรื่องหลอน Podcast EP. 35[VIDEO]
บางทีวันหยุดพักผ่อนของเรามันก็อาจจะไม่ได้พักเลย แถมมันอาจจะเป็นวันที่หนักหน่วงมากๆจนเกือบเอาชีวิตไม่รอดอีกด้วย ทริปเที่ยวครั้งนี้ ผมอาจจะต้องจำไปอีกนาน
———————————————————
Credit & Special Thanks
เจ้าของเรื่อง : คุณนิ้กกี้
แหล่งที่มา : สมาชิกเพจ 108 เรื่องหลอน
———————————————————
Music License
Background : Mysterious Celesta
Artist : Ashot-Danielyan-Composer
Source : Pixabay
———————————————————
ติดต่อพวกเราได้ที่
Facebook Fanpage :
https://www.facebook.com/108horror.bkk
———————————————————
สงวนลิขสิทธิ์ Copyright ©All Right Reserved
———————————————————
#เล่าเรื่องผี #เรื่องหลอน #108เรื่องหลอน
เนื้อหาของวิดีโอ คืนหลอนโรงแรมดังพัทยา | 108 เรื่องหลอน Podcast EP. 35
เรื่องราวในวันนี้ เป็นเรื่องราวของ ของคุณนิกกี้ที่ส่งให้ผม ผมเข้ามาในเฟซ แผ่นเพจของ 108 8 เรื่องหลอนครับ คุณนิกกี้ครับในช่วงนั้นเป็นพนักงาน Cross Clinic ความงามที่ ห้างสรรพสินค้า สินค้าแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ ในช่วงที่เกิดเรื่องนี้ครับเป็นช่วงที่คุณนิกกี้ลาหยุดยาวเพื่อที่จะไป ไปเที่ยวงานเทศกาล การคลายที่พัทยา เทศกาลไพรด์ครับคุณผู้ฟังเป็นเทพ เทศกาลประจำปี คิวเขาครับ รับปีครับที่นี่คนจะเยอะมากแล้วก็ คนก็จะมาจาก หลายประเทศทั่วโลกเลย ที่งานรายนี้ครับจะเป็นช่วงที่สนุกที่สุดแล้ว ก็สนุกมากๆค่ะ เพราะว่ามันมีแต่ความสดใส คนเยอะ ปีนี้ก็เหมือนกันครับคุณนิกกี้ตั้งใจที่จะไป ไปเที่ยวหรอคะ ก็ไปเที่ยวคนเดียว ไว้ไปหาเพื่อนใหม่ แน่นอนครับในช่วงเทศกาลคนก็จะเยอะ ตอนนั้นคุณนิกกี้หาที่พัก ผ่านเอเจนซี่ต่างๆ App มือถือ บอกตรงๆเลยว่ามัน มากๆครับ เพราะว่าช่วงเที่ยง อาการห้อง พักส่วนใหญ่ก็จะ จะไปหมดแล้ว ก็เต็มล่วงหน้าด้วย คุณนิกกี้เองก็ไม่ลดละ ความพยายามและ จองไปเรื่อยๆจนต้องทำ ห้องพักที่คุณนิคคาดการณ์ ราคาไว้หรือว่าวางแผน แผนการเงิน จ่ายค่าห้องพัก กราบ หาห้องให้สูงขึ้น หาห้องพักให้ได้ ถึงจะปรับราคาของตัวเองเพิ่มขึ้นแล้วครับห้อง หายากอยู่ดี คุณนิกกี้เอ็งไปสะดุดอยู่ที่ 1 ครับ คือโรงแรมดังนี้ ในพัทยา แล้วห้องพักของโรงแรมแบบที่เป็นห้องเนี่ย ตอนนี้ห้องที่เหลืออยู่ พูลวิลล่า เป็นห้อง Private ที่มี สระน้ำส่วนตัวภายในพื้นที่ครับ บอกตรงๆว่าราคามันค่อนข้างสูงแล้วก็เกินกว่าที่คุณจะตั้งงบเอาไว้เยอะมาก ด้วยความ ต้องเอาที่นี่แหละ ถ้าไม่เอาที่นี่ครับ ก็ไม่มีห้องให้เช่าเลย พรุ่งนี้ก็เลยตกลงจองไป ราคามันสูงครับ แต่ว่าห้องพักนี้จะรวม service อาหาร แบบนี้ค่อยพอ ในวันหยุดครับคุณมิโกะ ขับรถยาวจากกรุงเทพฯมุ่งหน้าเข้าสู่ชลบุรีด้วยทางด่วนเฉลิมมหานคร แล้วก็ต่อด้วยทางด่วนบูรพาวิถี อยากไปให้ถึงห้องพักให้เร็วที่สุดเพราะว่าจะได้มีเวลาพัก ผ่อนแล้วก็มีเวลาเที่ยวเยอะๆ ตอนไปถึงโรงแรมก็เช็คอินแล้วก็ปัก ปกติทุกอย่างครับ พนักงานก็น่ารักแล้วก็เทคแคร์ดีมากๆ จะเป็นโรงแรม 5 ดาว เสร็จเรียบร้อยครับ พนักงานก็ยื่นกุญแจให้กับคุณนิกกี้ พักที่เช่านี้มันไม่ใช่ห้องแบบโรงแรมทั่วไปครับ มันเป็น Private room เลย ไว้กับบ้านหลังเล็กๆเลยก็ว่าได้ครับโดยลักษณะของห้องพักหลังนี้ครับ หน้าห้องพักก็จะเป็นประตูรั้วที่ไม่ใส่ สามารถล็อคลอนได้ คล้ายกับสลักไม้ปิดไว้เฉยๆ เดินเข้ามา ทางซ้ายก็จะเจอกับ สระว่ายน้ำส่วนตัว ข้างซ้าย ก็จะมีฝักบัวครับ น้ำกลางแจ้ง ทางขวาของ สระว่ายน้ำเปิด ประตูเข้าไปก็จะเป็นห้องนอนเลยครับ ออกจากห้องนอน สามารถเดินลง แล้วฟังก์ชั่นภายในห้องก็เหมือนห้องปกติ ทั่วไปครับ มีห้องน้ำแล้วก็ปลาน้ำเล็กๆในห้อง ตีราคาห้องนี้มันแพงกว่าทั่วไปอะ บ้านสวน 1 และอีกส่วนหนึ่งก็คือเพราะมีสระว่ายน้ำส่วนตัวนี่แหละครับ ตอนนี้คุณนิกกี้เข้ามาถึงที่พักแล้วก็แตะ ตกใจครับ ใจเล็กๆ เพราะว่าตรงสระน้ำมันมี setup ของที่จะต้องเสิร์ฟ เช็คอินวางอยู่ ตอนนั้นคุณพี่ก็งงครับว่าทำไมอาหารถูกเสิร์ฟก่อนหน้าที่คุณนิดจะเข้ามาห้องพัก มันเป็นถาดแล้วก็มีอาหาร อาหารคาวหวานอยู่ด้านใน มาทานอาหารที่จะเป็นฐานที่ 3 สามารถลอยน้ำได้นะครับ สำหรับถ่ายรูปอาหาร อ่านเวลาเล่นน้ำขึ้นเพราะที่ใช้ถ่ายรูปในสระได้อย่างดีเลย ด้วยความที่คุณนิกกี้เองก็เดินทางไกลพอสมควร วันครับ หลังจากวางสัมภาระเรียบร้อยแล้วก็หยิบอาหารที่เสริมไว้ อาบน้ำทานทันที ความรู้สึกแรกก็คือ เคี้ยวได้เพียงคำสอน อาหารโรงแรมหรูมันห่วยขนาดนี้เลยหรอเนี่ย มันจืดชืดครับเหมือนกับวางไว้จนมันคล้ายเครื่องหมดแล้ว นิกกี้เคี้ยวไม่กี่คำก็ต้องขายทิ้งครับ และในตอนที่กำลังจะขายทิ้งก็มีเสียงพนักงานขออนุญาตเข้าพื้นที่ที่ดัง มาจากหน้าห้องพัก เขาขานรับครับ พนักงานก็เดินเข้ามาทันที พร้อมกับถือถาดอาหารลอยน้ำมาด้วยในมือเพราะว่านักงานเห็นคุณนิกกี้กำลังเคี้ยวแล้วก็ขายอาหารที่ว่า วางไว้ก่อนหน้าอยู่ก็ตาโตครับ ทำท่าทางเหมือนตกใจอะไร กลัวคุณนิกกี้เองก็งงครับ เธอฟ้องซ้ำกัน 2 2 ครั้งได้ยังไง พนักงานเองก็ยกอันเก่าออกแล้วก็เสิร์ฟอันใหม่ให้ทันทีครับโดยให้เหตุผลว่าทานเก่าที่วางอยู่พนัส งานคนอื่นน่าจะเสริม ผิดห้อง แล้วก็รีบหยิบ ทากาวออกไปทันที วันนี้กี้เองก็ไม่ได้คิดอะไรมากครับด้วยความที่หิวมากๆจริงๆ รหัสใหม่ที่พนักงานเสิร์ฟนั่นแหละ ไม่มีความสงสัยอะไรเกิดขึ้นในหัวเลย ไปทานอาหารนี้มันแปลกครับ ชาติมันต่าง เมื่อกี้ลิบลับ ขนาดนี้มันดูมีรสชาติครับดูกลมกล่อมมากในใจก็คิดว่าหรือเราอาจจะ อย่าคิดไปเองธาตุนั้นเขาอาจจะเสิร์ฟผิดแล้วก็วางอยู่ตรงนี้มันนานจนจืดชืด หมดแล้วก็ได้ หลังจากทานอาหารเรียบร้อยครับ กะว่าจะว่ายน้ำแล้วก็ ผ่อนให้หายเหนื่อยจาก ขับรถก่อน เทศกาลไพรด์ที่กำลังจะไปมันเริ่ม จัดตอนเย็นครับด้วยความที่มันเป็น ส่วนตัวมันจึงสะดวก การว่ายน้ำ หรือว่าไม่ต้องเกรงใจใครครับ อะไรก็เสียงดังได้ ถอนคุณนิกกี้ลงว่ายน้ำอยู่ๆมันเหมือนกับว่าขาของคุณนิกกี้ที่กำลังตีน้ำมันไปกระทบกับ กับอะไรสักอย่าง อยู่ๆมันก็คือไม่ใช่คอร์ด แน่นอนมันเหมือนจะเป็นหัวคนครับ สัมผัสเมียมันรู้สึก เส้นผม มันจั๊กจี้มากๆ ตอนนั้นคุณนี่ก็ตก ตายครับหัวขึ้นมาทันที ด้วยความที่ไม่ได้ใส่แว่นว่ายน้ำ นอนหัวขึ้นมาก็แสบตาครับ ใจจนสำลัก ชักน้ำเข้าไปอีก ขณะที่โผล่หัวขึ้นมาพ้นน้ำ ครับคุณนิกกี้พยายามลืมตาดู มันแสบตาเพราะว่าน้ำเข้าตา ภาพที่เห็นตรงหน้ามันเหมือนมีเด็กฝรั่งสองคนยืนอยู่ที่ขอบสระ จ้องมองไปที่คุณนิกกี้ มิกกี้เลยไม่ค่อยแน่ใจครับ ทั้งมันแสบตามากๆ จากการที่น้ำมันเข้าตา พอเช็ดหน้ามองไปก็เจอแต่ความว่างเปล่า ตอนนั้นคุณนิกกี้เอ็งคิดว่าตัวเองอ่าน อาจจะตาฝาด แล้วก็คิดไปเองครับ ใจนึงก็คิดกลัวขึ้นมาเล็กๆ เพราะว่าเท้าตอนไปสัมผัส สักอย่างในน้ำเนี่ยมันเหมือนกัน หัวคนจริง ในคืนนั้นครับคุณนิกกี้ออกไปเที่ยวเทศกาลไพรด์จนกลับดึกมากๆตี 3 กว่า ก็กลับถึงห้องครับ ตรงเข้านอนทันทีด้วยความผิดดื่มมาเยอะพอสมควร ในตอนที่หลับ ก็จำได้ว่าหลับไปได้ไม่นานก็ ก็สะดุ้งตื่น รู้ว่าได้ยินเสียงอะไรแปลก แปลกออกมาจากหน้าห้องตัวเอง นิกกี้ตั้งใจฟังดีๆก็รู้แล้วว่าเสียงมันดังมาจากทางสระน้ำ ตอนนั้นก็ตก ใจมากๆครับเพราะว่าสระน้ำมันอยู่ติดกัน กลับหน้าห้องที่กำลังนอนอยู่ แล้วเสียงมัน ชัดเจน ฝันว่ามีคนกำลังผลัดกันโดดลงเล่นน้ำในสระ สายยังไงอย่างนั้น ใจนึงก็กลัวเอามากๆแต่ก็จำเป็นที่จะต้อง ต้องลุกขึ้นไปดู ผมว่าเป็นห่วงความปลอดภัยของตัวเองเหมือนกัน คุณนิกกี้จึงค่อยๆลุกขึ้นไปที่ประตูครับและก็แงะมากที่ปิด อยู่ออกเพียงเล็กน้อยเท่านั้นแถมออกให้พอใช้สายตามองลอดออกไปด้านนอกได้ แต่พอเปิดม่านดูแล้วก็มองออก ไปครับภาพตรงหน้ามันก็มีแต่ความว่างเปล่า ไม่มีใครเล่นน้ำอยู่ ลดเสียงคนกระโดดน้ำในก็เงียบไปแล้วด้วย ตอนนั้นคุณนิกกี้โล่งใจ ใจมาก ในใจก็คิดว่าอาจจะ จะเจอดีซะแล้ว ด้วยความที่ดื่มมาเยอะครับดื่มมาเยอะพอสมควรเลยจ้ะ คิดถึงปิดม่านแล้วก็นอนต่อทัน วันนั้นตื่นมาอีกทีก็ช่วงสายเลยครับ เวลาที่เช็คเอาก็คือ 1:00 น ดูคุณนิกกี้เองจึงไม่ได้รีบร้อนอะไรครับ ตอนเช้าก็ไม่ได้ออกไป ไปกิน LINE Buffet เพราะว่าตื่นไม่ไหว โทรไปที่ล็อบบี้เอาครับและก็ขอชุดอาหาร อาหารเช้าให้มาเสิร์ฟ ตอนเที่ยงแทน ดื่มหนักมากๆแล้วมั้ง กินข้าวเช้าเนี่ยวันนี้ ที่ทำไม่ได้ครับ ด้วยความที่ไม่ได้รีบร้อนอะไรครับคุณนิกกี้จึงล้างหน้าแปรง แปรงฟันแล้วก็ตั้งใจจะ จะลงไปเล่นน้ำในสระ สายอีกรอบ คิดซะว่าออกแรงซะหน่อยจะได้หาย หายแฮงค์ ก่อนที่คุณนิกกี้จะลงไปเล่นน้ำครับ ก็แปลกใจอยู่อย่าง เพราะว่ามองไปที่สระ สระน้ำเห็น บ่มีคนเล่นมาแล้วก่อนหน้าครับหรือว่ามันค่อนข้างจะเลอะเทอะ ทั้งๆที่ห้องนี้เนี่ยมีคุณนิกกี้อยู่แค่คนเดียวเท่านั้นและก็ไม่มีค่ะ ใครเข้ามาเล่นน้ำแน่เพราะว่ามันเป็นสัตว์ ส่วนตัว ใจหนึ่งก็คิดถึงเรื่องเมื่อคืนที่ได้ยินเสียงคนกระโดดน้ำ ตอนนั้นมันสะลึมสะลือก็เลยไม่ทัน สังเกตว่าเมื่อ เมื่อคืนมีน้ำกระเด็นแบบนี้หรือเปล่า ตอนนั้นกูนี่ก็ไม่ได้คิดอะไรมากครับ โดดลงเล่นเลย ไหนๆก็มาเที่ยวแล้วก็อยากจะ พักผ่อนจริงๆ ในตอนที่เล่นน้ำอยู่คนเดียวครับตอนแรกครับ ปกติดีทุกอย่าง คนเล่นไปได้สัก พักนึงครับ ขณะที่กำลังจะ จับบันไดแล้วก็ ก้าวขึ้นจากสระ ลูกนะเนี่ยมันต้องก้มๆเงยๆครับแล้วรู้สึกว่าตอนนั้นเนี่ยมันเหมือนว่าหน้ามืดขึ้นมาทันที ตรงน่าจะ กลายเป็นภาพ ขาวดำ แล้วก็รู้สึกเหมือนกำลังจะหมด ก่อนที่ภาพจะตัด คุณนิกกี้รู้สึกว่าที่หน้าอกเนี่ยมันเหมือนมีมือใครก็ไม่รู้ไม่ใหญ่มาก คุณนิกกี้ จับบันไดสระน้ำให้ลงไปใน ตัวของคุณนิกกี้กระทบน้ำก็คือความรู้สึก ถ่ายที่จำได้ก่อนที่ทุกอย่าง ฉันจะค่อยๆเย็นลง แล้วก็เย็นลง รู้สึกเย็นมากๆแล้วก็สระ สบายตัว จนพูดไม่ถูก คุณนิกกี้รู้ตัวอีกทีก็คือตัวของคุณนิกกี้เองยืนอยู่หน้าห้อง ไม่ได้อยู่หน้าห้องนอนนะครับกูอยู่ที่หน้าห้องพัก และก็เห็นคนหลายคนต่างทยอยเดินออกไปที่ล็อบบี้ ตอนนั้นคุณนิกกี้ก็งงครับ แล้วก็เดินตามเขา คนที่กำลังเดินเนี่ยคือเดินเยอะมากๆครับ ก็คนจากหลากหลาย ชาติมากเลย น่าแปลกครับ ตรงที่บางคนเนี่ยน่าจะไม่ใช่นักท่องเที่ยว เพราะว่าเสื้อผ้าหน้าผมของเขาเนี่ยไม่เหมือนกัน คนที่กำลังจะมาเที่ยวเลย คุณนิกกี้จึงเลือกมองกลับไปที่ตัวเอง เห็นตัวเองใส่เสื้อผ้าชุดเดียวกันกับเมื่อวานตอนไปเที่ยว พรายครับ ตอนนั้นคุณนิกกี้เองก็งงๆ จำไม่ได้ว่าชุดสุดท้ายที่ตัวเองใส่คือชุดนี้หรือเปล่า ความรู้สึกมันค่อนข้างเรือนลางครับในตอนนั้น คนมากหน้าหลายตาทั้งเด็ก และก็ผู้ใหญ่ทางเดินไปทางเดียวกัน นิกกี้พยายาม ใครก็ไม่มีใครคุยด้วยเลยครับ แม้แต่เดินตามคนเหล่านั้นไปถึง Lobby แล้วก็จะถาม ถามพนักงานดูครับว่าเขาเดินไปไหนกัน พอเดินไปถึงหรอ Lobby Lobby ก็ไม่มีคนอยู่ครับ คนพวกนี้เขาก็เดินไปเรื่อยๆคุณนิกกี้เองก็ตามเดินจนสุดโรงแรมเลย เห็นว่าเขาต่างคนต่างเดินไปที่ถนนใหญ่ มองออกไปที่ถนนใหญ่ก็เห็นคน จากที่อื่นครับเดินมารวมกันที่ถนนใหญ่แล้ว แล้วก็ตรงไปในทางเดียวกัน ตอนนั้นในหัวคุณนิกกี้มีแต่ความสงสัย ถามใครไม่ได้นะครับ รั้วปูน กับใครก็ไม่มีใครพูดด้วย ไม่มีใครตอบ กลับมาเลยได้แต่เดินตามคนพวกนี้มาอย่างเงียบๆ พรุ่งนี้พี่เดินตามไปด้วย พักหนึ่งครับถึงถนนใหญ่ คนก็ยิ่งเยอะ แล้วก็เดินค่อนข้างจะเบียดเสียดกันเลย มันน่าแปลก ไม่มีคนพูดถึงว่าไม่มีคนบ่นอะไรสักคำเลยครับ แล้วในความเบียดเสียดนั้น มันไม่สามารถรับรู้ถึง อาบได้เลยแม้แต่นิดเดียว เหมือนทุกอย่างมันพอดีไปหมดครับทุกคนในทางเดียวกันต่างเดินได้อย่างพอดีตัว เว้นช่องว่างพอดีตัว แล้วก็ก้าวเท้าได้อย่างพอดีตัวกันทุกคน ไม่มีสะดุดเลยสักนิด นิกกี้เดินไปได้ไม่นานค่ะ ครับก็ได้กลิ่นหอม อรเหมือนกลิ่น ดอกมะลิ ซื้อดอกไม้อะไรสักอย่างลอยทวนลมมา วันนี้จึงหันหลังกลับไปมองครับ มองไม่เห็นข้างถนนเนี่ยมีร้านค้าเพิงหมาแหงนเล็กๆอยู่ กลิ่นหอมน่าจะมาจากตรงนี้แน่นอน คุณนิกกี้จึงเดินย้อนขบวนกลับมาที่ร้านนั้นครับ คนเยอะมาก เดินกันเต็มถนน คำว่าไม่สามารถรู้สึกถึงความเบียดเสียดกันได้เลยแม้แต่น้อย คุณนิกกี้ 9 ขาย้อนหลัง ช่องว่างที่คุณนิกกี้เดินเนี่ยมันก็เหมือนจะพอดีตัวเป๊ะๆเลย เดินไม่ชนคนอื่นเลย คุณนิกกี้ถึงหน้าร้านข้างทางนี้ครับ เห็นยายแก่ๆ แก่คนหนึ่งกำลังก้มหน้าร้อยพวงมาลัยอยู่ ไปแล้วครับ ร้านนี้ขายพวงมาลัยข้างทาง กลิ่นหอมที่คุณนิกกี้ได้กลิ่นเหม็น ดอกมะลิที่ร้อยพวงมาลัยนี่แหละ คุณนิกกี้ก็เรียกยายคนนั้นที่ก้มหน้าร้อยพวงมาลัยอยู่ คนเขากำลังเดินไปไหน เพราะยายคนนั้นเลยหน้าขึ้นมาถึง จะทำให้คุณนิกกี้ตก ใจมากๆครับ เพราะว่ายายคนนี้เนี่ย ก็คือยาย Nike Air ได้ของคุณนิกกี้เสียไปเมื่อเดือนก่อนครับ เดี๋ยวเอาโรคชรา ยายอายุเยอะแล้วครับประมาณ 80 10 กว่าๆ ตอนนั้นคุณนิกกี้เห็นยายก็ทั้งตบ ตายแล้วก็ดีใจในเวลาเดียวกันครับ วันนี้เข้าไปหาแล้วก็ท้า ถามว่าย้ายมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงด้วยน้ำเสียงที่ดีใจแล้วก็ ภายในเวลาเดียวกัน ยายเขาก็ยิ้มยิ้มครับ แล้วก็ถามกลับโดยที่ไม่ตอบ ตอบคำถามคุณนิกกี้ ยายถามว่าหนูนั่นแหละ มาทำอะไรที่นี่ ตอนนั้นคุณนิกกี้เองก็ตอบไม่ได้ครับเพราะคุณนิกกี้ก็ไม่รู้ครับ คุณนิกกี้ได้แต่ตอบยายกลับ ไปตรงๆ คุณนิกกี้เองก็ไม่รู้ว่ามันอยู่ที่นี่ได้ยังไง ก็ไม่รู้ด้วยว่ากำลังจะไปไหน ยายเองก็เย็นๆครับ แล้วก็ตอบกลับมาสั้นๆ ก็ถือว่าปกติ แล้วคนตายด้วยอุบัติเหตุส่วนใหญ่จะไม่รู้หรอกว่าตัวเองตายตอนไหน แล้วก็ไม่รู้ด้วยว่าตัวเองจะต้องไปไหน วนเวียนอยู่แบบนี้แหละ จนครบอายุไข ตอนนั้นคุณนิกกี้ฟังยายแล้วก็ตบ ใจครับ ตกใจจนหน้าเสียเลย ในใจก็คิดครับว่าตอนนี้เราตายแล้วหรอเนี่ยไม่รู้สึกอะไรเลย ไม่รู้สึกว่าร้อน ตายตั้งแต่เมื่อไหร่ คิดไม่ออกจริงๆ พยายามนึกว่าเมื่อคืนทำอะไรบ้างหรือว่าเมื่อเช้าทำอะไรบ้าง Nike คิดไม่ออกเลยครับ แล้วยายก็ยังพูดต่ออีกนะครับ เมื่อครั้งนี้เนี่ยหนูยังพอมีบุญเข้ามาหนุนบ้าง ยายจึงมาหาได้ ย้ายเองไม่ได้อยู่ที่นี่หรอกนะบ้านใหม่ของยายน่ะสวยมาก แล้วก็อยู่ไกลจ้ะ จากที่นี่มากๆเลย คนพวกนี้เขาไม่รู้หรอกว่าเขามาทำอะไร แล้วก็กำลังจะไปไหนเหมือนกับหนูนั่นแหละ ได้แต่เดินตามตามกันไปเรื่อยๆจนกว่าจะรู้สึกตัว หรือไม่ก็จนกว่าจะคิดออก ว่าตัวเองอ่ะตายแล้ว ตอนนั้นด้วยความ เสียใจคุณนิกกี้ก็ร้องไห้ออกมาเลยครับ เหมือนว่าตัวคุณนิกกี้เองจะเริ่มจำได้แล้วว่าตัวเองจะจมน้ำ แล้วคุณพี่ก็ทำใจครับ ตัวของเราเองได้ตายลงไปแล้ว ตอนที่คิดได้ครับชุดของคุณนิกกี้ค่อยๆเปลี่ยนไปครับ จากชุดเมื่อวานที่ใส่ กลายเป็นชุดว่ายน้ำของคุณนิกกี้เอง แล้วก็ชุดว่ายน้ำนั่นแหละก็คือชุด สุดท้าย ที่คุณนิกกี้ ใส่บนโลกใบนี้ ยายเห็นว่าคุณนิกกี้ร้องไห้หนักมากครับยายก็เลยลูบหัว กับคุณนิกกี้ว่าไอ้หนูไม่ต้องร้อง หลังนี้ยังไม่ถึง ถึงเวลา พรุ่งนี้เขาเข้ามาหนุนทันพอดี ฟังยายนะ ไม่เดินไปทางนี้แล้ว กลับบ้าน แล้วยายก็ชี้ไปทางซอยเล็กๆ ซอย 1 ครับที่อยู่หลังร้านขายพวงมาลัยของยาย โดยกำชับบอกคุณนิกกี้เองว่าให้รีบไปเพราะว่า เสียเวลาเยอะแล้ว ตอนนั้นคุณนิกกี้เองก็ได้แต่งงๆนะครับ ไม่ใหญ่ครับ ตบหลังให้คุณนิกกี้ลุกขึ้น พร้อมทั้งบอกว่าให้รีบไปเดี๋ยวนี้เลย คุณนิกกี้ก็ไม่รู้จะทำยังไงครับ ปาดน้ำตาแล้วก็วิ่งเข้าไปในซอยที่ยายบอก ในขณะที่กำลังวิ่งเข้าซอยครับคุณนิกกี้ก็หันหลังกลับมามองยายที่ร้านขายพวงมาลัย เห็นคุณยายยิ้ม แล้วก็ก้มหน้าร้อยพวงมาลัยต่อ ตอนนั้นครับคุณนิกกี้รีบวิ่งเข้าไปในซอยโดยในซอยเนี่ยมันไม่มีทางแยกเลยครับ ทางบังคับเลี้ยวเท่านั้น วิ่งมาซักระยะหนึ่งก็มาสุดทางที่สระน้ำแห่งหนึ่ง มองดูดีๆก็ทำได้ครับ สระน้ำของโรงแรมที่เราอยู่นี่นา ห้องพักของเราแน่นอน ตอนแรกคุณนิกกี้เองก็ไม่รู้จะทำยังไงต่อครับ อยู่ๆก็มีเสียงดังขึ้นมาในใจ ก็มายังไงก็ให้กลับไปอย่างนั้น มูลนิธิเองจำได้ดีครับว่าเสียงนี่คือเสียงของยายแน่ วิ่งแล้วก็กระโดดลงสระน้ำนั้นไปเลย คุณนิกกี้รู้ตัวอีกทีครับก็คือตอนที่ตัวเองเนี่ยกำลังสำลักน้ำ แล้วก็มีพนักงานของโรงแรมรายล้อมเต็มไปหมดเลย เหมือนว่าเขา ผายปอดทำให้สำลัก ไม่เกิน 10 นาทีเสียงรถหวอก็ดังเข้ามาที่โรงแรม แต่ว่าตอนนี้คุณนิกกี้ได้สติ ดีแล้วนะครับแล้วก็รู้ตัวด้วยว่าเหมือนจะ เพิ่งเติมน้ำมัน นิกกี้นอนโรงพยาบาลดูอาการให้ประมาณ 1 เมื่อคืนครับ หมอแนะนำให้นอนเพราะว่าหมออยากจะตรวจปอดกับวัดคลื่นหัวใจอะไรสักอย่าง วันต่อมาหลังจากออกจากโรงพยาบาลแล้วก็กลับ กลับมา check out ที่โรงแรมครับ เคยถามน้องพนักงานคนนี้ช่วยจัด อาบน้ำเนี่ยว่ะ ตอนเข้าไปเจอได้ยังไง น้องเขาบอกว่าตอนนี้เขาไปเจอเนี่ย เห็นคุณนิกกี้กำลังนอนคว่ำหน้าจมน้ำอยู่ เขาอาหารเข้าไปเสิร์ฟครับ แล้วบังเอิญเจอพอดี หลังจากนั้นก็ปฐมพยาบาลแล้วก็จนคุณนิด พี่รู้สึกตัวนี้แหละ ตอนนั้นคุณนิกกี้เองก็มีแต่ความสงสัยนะครับจำได้ว่าก่อนหมด สติมันเหมือนมีมือคน ให้ลงน้ำไป ไม่รู้ว่าเป็นไปได้ยังไงเพราะว่าคุณนิกกี้อยู่ไหน ในห้องคนเดียว ถึงได้ถามพนักงานกลับไปตรงๆครับว่าห้องที่อยู่เนี่ย มีคนเสียชีวิตหรือว่ามีประวัติอะไรไม่ดีไหม แน่นอนครับไม่มีพนักงานคนไหนตอบหรอก ชื่อเสียง โรงแรมทั้งนั้น เขาไม่รู้จะบอกไป และหลังจากจบทริปนี้ครับคุณนิกกี้ก็กลับ กลับไปทำงานต่อโดยทันที แล้วก็รู้สึกเข็ด จัดการเที่ยวคนเดียวไปพักใหญ่ๆเลย กลัวว่าจะเกิดเรื่องไม่ดีเกิด เกิดขึ้นเวลาอยู่ตัวคนเดียวอีก ใจหนึ่งก็คิดถึงยายครับ วันนั้นยายคงมา มาช่วยจริงๆนั่นแหละ ไม่อย่างนั้นตอนนี้คุณนิกกี้เองก็ไม่รู้เหมือนกัน ฝันว่าตัวเอง จะอยู่ที่ไหน ทริปเที่ยวในครั้งนี้มีแต่ความสูง ใส่เต็มไปหมด อย่างแรกเลยครับคุณผู้ฟัง ทหารที่วางก่อน หัวหน้าคุณนิกกี้ เข้ามาเนี่ย ถ้าผมเดานะ น่าจะว่าง เส้นไฟ อาจจะมีประวัติตรงนั้นครับ ชาติมันถึงเปลี่ยนไป หรืออาจจะเป็นไปตามที่คุณนิกกี้ ติดต่อได้หน่อยครับ อาจจะเสิร์ฟอีก แล้วก็วางไว้นาน หมดแล้ว อีกอย่างนึงครับ ที่น่ากลัวเลย มีคนป่า รักคุณนิกกี้ลงมา แน่นอนครับ จะเป็นวิญญาณ อาจจะมีประวัติ ตรงนั้นครับเขากำลังอาจจะ หาตัวตายตัว ตัวแทนอยู่ก็ได้ครับ โชคดีครับ ที่คุณนิกกี้บุญเข้ามาหนุนช่วงนั้นพอดี ในขณะที่หมดลมหาย ในใจไปแล้วครับ ได้เจอคุณยาย ไปก่อนหน้าประมาณ 1 คุณยายได้พูดกับคุณนิกกี้ วัดโชคดีที่บุญที่เคยทำ หาได้ แล้วก็แนะนำทาง พื้นที่แห่ง หากว่าไม่ได้คุณยายมาช่วยครับ ตอบไม่ได้เหมือนกันว่าคุณนิกกี้กำลังจะเดินทาง ทางไปไหน ถนนเส้นนั้นเนี่ย ไปสุดอยู่ตรงไหนก็ไม่รู้ ว่าคุณยายก็บอก บอกคนในที่นี้เขาก็ไม่รู้หรอกเขา เดินวนเวียนอยู่ใน จนกว่าจะหมดอายุ ถึงว่าหน้ากลัวมากเลยนะครับคุณผู้ฟัง เรื่องนี้เป็นประสบ หาได้ยากจริง เอาเลยครับคุณฟังสำหรับวันนี้ผมขอ คุณมากๆเลยค่ะ ฟังกันจนจบเลย ไว้เจอกันใหม่กับ 108 ขอให้คืนนี้ เป็นคืนที่